Postduivencoach

Anderhalve week terug had ik enkele duiven gekocht bij Pipa ,be op de verkoop van de gebr Kat en zn de Nadal , Mister Bolt en Lady Bolt  en hoewel ik zowel Pipa en de Koeriers die voor hun werken volledig vertrouwd maar enkele nare personen in het Rotterdamse duivengebeuren niet had ik afgesproken de duiven persoonlijk te komen halen en pas af te laten geven na legitimatie.  Zo wilde ik het en het is jammer dat het zo moet in de hedendaagse duivensport.

Het reisje was 181 km heen en 181 km terug met zeker 40 minuten vertraging rondom Antwerpen. Maar de duiven zijn inmiddels op een locatie waar wij ze wilde ondergebracht.

Bij PIPA werden we door een jonge dame hartelijk ontvangen , iets fris , kopje koffie of bakje thee alles kon en gezelligheid troef.  En de verzorger Frederik Leliaert kwam even later met het mandje duiven binnen, Frederik vertelde dat hijzelf in Aardenburg in Nederland met de duiven vloog en inmiddels zijn naam in in het ZLU gebeuren gevestigd had , mooie kansen in zijn carriere in de meubels had kunnen maken maar bewust gekozen heeft om van zijn hobby zijn beroep te maken namelijk optimaal bezig zijn met de verzorging van postduiven en dat maakt hij waar bij PIPA. Duiven zijn ge-ent en waren met een kuurtje bezig en als ze nog een weekje gezeten hadden waren ze ook tegen paratyfus mee ge-ent. optimale verzorging dus en ik had de oren wijd open om alles tot me te nemen.

De duiven werden uit de mand gehaald en overgedragen en de conditie was werkelijk perfect en de bouw van de duiven grandioos en ik begreep direct dat ik inderdaad goud in handen had en was tevreden. Op de vraag dat ik niet wist dat er zoveel hokken bij PIPA stonden werd ik direct uitgenodigd om een kijkje te nemen en dat zeg je bij deze postduivencoach nooit tegen dovenmansoren  , dus duiven met enkele doosjes als souvenir, een Pipa stofjas en drie mapjes keurig verzorgd met de stamkaart en van elke duif een prachtige foto in de auto en op naar de hokken.

Alles hokken netjes schoon en de duiven op roosters , duiven baden met iets tegen de luisjes erin en de duiven zaten daar ook lekker in, geen duiven te ruiken in de hokken en overal was aan gedacht. Veel duiven en ik kon er geen enkele ontdekken waar op het oog wat aan mankeerde en als er één altijd kritisch is ben ik dat wel, kortom alles zag er pico bello verzorgd uit.

Het was ook lekker babbelen met Frederik en als hij het niet zo druk had gehad waren we misschien nu nog in de hokken geweest met duiven van 250 euro tot enkele tonnen die er zaten . En toch herken je de duiven die uitzonderlijk zijn als je langs de rennen loopt , ze hebben iets apart wat je voelt, ze kijken je aan en brengen iets over vooral als ook de neus en morellen helder wit zijn, ik genoot met volle teugen.

Bij het afscheid opperde ik nog mijn idee over de duivensport en dat is in eerste plaats een goede melker , dan het goede bij de duiven passende hok en dan hele goede duiven en deze keer stond er een duivenkenner/ verzorger achter me die de volgorde direct begreep .

Mijn laatste vraag was waar is hier een benzinepomp want de laatste 15 km reed ik al met het benzine reserve lampje aan , gelukkig was het tankstation om de hoek en de benzine spot goedkoop , dus waren we gered.

Al met al een drukke en fijne dag tussen de paar ellendige dagen door  en Pipa was een verademing , heeft ons keurig geholpen en wat ik zeker weet is dat we het peil op onze hokken zeker omhoog gaan brengen.

Frederik bedankt voor deze dag.

De Postduivencoach.

Comments are closed.