Postduivencoach

Archive for the ‘De postduivencoach op reportage.’ Category

Zo het schaatsen op de televisie is afgelopen dus ga ik nog even mijn column aan het internet toevertrouwen. Het is op vrijdagavond echt gezellig binnen onze vereniging al valt de belangstelling iets tegen. Natuurlijk zijn er wat prijsjes te winnen voor degene die het met de keurmeester eens zijn over de schoonste doffer en schoonste duivin en de winnaars daarvan krijgen een doosje chocolaatjes of een echte Kips leverworst. En in de verloting vliegen de geschonken eieren en de pers sinasappelen over het biljard. Gezelligheid kent geen tijd, wel raar is dat het de ruim twintig keurende liefhebbers het nu al twee weken niet lukt om het met de keurmeester eens te zijn over die schoonste doffer of duivin en dus de doos chocolade inmiddels wel witte chocolade zal gaan worden.

Deze week kwam mij ter ore wat eventueel de prijzen voor de gewonnen kampioenschappen zouden kunnengaan kosten, te gek voor woorden en als je zegt de vaste kosten van de club moeten door de contributie gedragen worden willen ze er niet aan. Ga terug naar vroeger terug naar de roets , gewoon een diploma met daarop je behaalde kampioenschappen . Klaar is Kees ehhh ik niet hoor , mijn naam is haas.

Dure kampioensprijzen maar als er voetbal is kunnen we in de club niet eens kijken , zoiets zou bij mij voorrang krijgen  want het bevordert alleen al de sfeer in je club, drie lekkere banken om de tv en gezelligheid is gegarandeerd, tenminste als die voetbal miljonairs op het gras hun best willen doen  Pfft.

Dan vanavond die Femke Kok wat een prestatie  , op mijn hok zit ook een duif die al Femke Kok heette dus misschien kan die in 2026 de naam nog meer glans gaan geven ,ik hoop het.

Veel is er verder niet te melden , duiven gaan er nog steeds dagelijks uit en vrijdagavond moet ik twee oude duivinnen en twee oude doffers zetten, door de rui ? Nee. Glad, Nee. Maar belooft is beloofd. Dus we gaan gewoon mee doen. Tot de volgende rondom.

O ja ik heb een nieuwe telefoon en sommige apps werken nog niet naar behoren dus sorry voor dat ongemak.

Kees Commijs de Rotterdamse postduivencoach.

We zijn weer een weekje verder en de avondjes keuren zes weken lang in de pv de Blauwe doffer , Rotterdam zijn weer begonnen. Ik zal even het concept uitleggen, de eerste drie weken brengen elke vrijdagavond negen liefhebbers twee oude duivinnen en twee oude doffers dus komen er totaal 36 duiven. De drie weken daarna komen de jonge duiven aan de beurt. Een liefhebber  keurt deze duiven op zicht en wijst van alle hokken de mooiste duivin van de twee en de mooiste doffer van de twee aan en een schoonste doffer en duivin van het totaal. De liefhebbers gaan ook keuren en krijgen een punt per duif voor de duif waar ze het met de keurliefhebber eens zijn. De inzet voor als je mee keurt is een euro en de winnaar van de avond krijgt die pot en bij meerdere winnaars wordt de pot verdeeld en voor degene die de schoonste duivin of doffer hebben geraden wordt er een doos chocolade uitgereikt, daarnaast is er ook een verloting waarmee diverse prijzen te verdienen zijn en een bon voor een geschonken duif. Uiteraard staat de gezellige avond met onderlinge contacten voorop en Bas zorgt desnoods voor een lekker stukje frikandel of een bitterbal .

Deze week had ik zelf heel laag gekeurd maar troostte mezelf maar met het idee dat de keurliefhebber een slechte avond had, wat gebeurde er namelijk de duivin die de schoonste van de avond was  werd door slechts één liefhebber aangewezen en dat was de eigenaar zelf. Terwijl er misschien een andere duivin door een tiental liefhebbers  was aangewezen. Maar in wezen is dat juist de kracht van deze avonden dat meningen duidelijk kunnen verschillen. Hoop dat we nog vijf gezellige avonden kunnen tegemoet zien.

Wel schrok ik hoever de duiven die er stonden al glad waren terwijl ze hier bij mij nog met kale nekken en koppen lopen en ik er wel over twee weken moet staan , pfft. Mijn duiven gaan er dagelijks uit, stonden nu ook wel enkele echte grote fondspelers maar of dat nu het verschil is dat weet ik niet.

Ook kwam er nog een discussie op gang over het aanschaffen van een goede duif of het vragen erom. Uiteraard kan ik niet zeggen dat ik nooit om een duif gevraagd heb, twee jaar terug namelijk heb ik ee kaal jonkie gevraagd aan mijn mattie om onder te schuiven bij een duivin die naar Barcelona moest. Maar het jong  was  dus een  tijdelijk en die afspraak heb ik dus ook gedaan. Wel durf ik hier zwart op wit te stellen dat ik van mijn leven nog nooit aan iemand om een duif gevraagd heb en ik dat ook nooit zal gaan doen. Zo zit deze eigenwijze postduivencoach nu een maal in elkaar en ik blijf een raar mens.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs de Rotterdamse postduivencoach.

We zijn weer een weekje verder en het seizoen is alweer ruim een maand voorbij en beginnen zich overal de tentoonstelling mensen en organisatoren zich te roeren om ons in de wintermaanden te gaan vermaken. Bij ons in de club is er dit jaar de RMO tentoonstelling en de zgn. vrijdagavond samenklontering van 6 vrijdagavonden waarop iedereen die dat wilt  9 hokken van vier duiven kan keuren en een enveloppe geld kan verdienen, altijd gezellig en leuk, en uiteraard na de zes weken een uitslag wie de beste keurmester is geweest. Ook worden er wekelijks wat boodschappen en een bonnetje voor een jonge duif verloot.

Komende vrijdag hebben we voor de vereniging pv de Blauwe doffer, Rotterdam een zomer-late jongen verkoop, waarop het voorbieden nu op GPS-auctions mogelijk is. En komende zaterdagochtend komt Stefan Gobel de duiven vaccineren tegen paramixo in onze club en dat kan dus ook maar gebeurd wezen.

Alles gaat gewoon zijn /haar gangetje en de duiven gaan er hier ,, weer of geen weer,, gewoon dagelijks los. Zit nu eenmaal in mijn systeem. Dus er is in wezen weinig te melden .

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs de Rotterdamse postduivencoach.

We zijn weer een week verder en de duivensport bevind zich momenteel in rustige sferen, ,iet voor iedereen uiteraard, sommige zijn volop bezig om voor de tentoonstellingen die over een paar weken weer beginnen de kooitjes op te zetten en andere voorbereidingen te treffen en andere (tenminste bij ons in de club ) bereiden een verkoop van jonge duiven voor. We zijn wat laat en ze komen maar enkele dagen op internet bij GPS-Auctions te staan. Wel kan ik verklappen dat het echt jongen zijn uit goede duiven en uit veel eerste prijswinnaar zelf op nationaal niveau. Ik vermoed dat hier heus wel een kans is om iets goed aan te schaffen.

En dat het rustig is in de duivensport maak je zelf dagelijks mee. Dagelijks gaan de duiven hier gewoon afdeling voor afdeling nog naar buiten en het streven is dit de hele winter te blijven volhouden. Terwijl ze aan het vliegen zijn ga ik de afdeling schoonmaken , drinkpot vervangen en voer in hun voerbak zetten. Bij de doffers ook nog een theelepel snoepzaad in hun broedbak. En zo rommelen we maar wat aan. Deze week een stukje administratie bijgewerkt en als alles goed gaat zou ik nog zeven duiven moeten chippen en zorgen dat 1 November alles geregeld is zodat de duiven tegen paromixo ge-ent kunnen worden die zaterdag.

En omdat het zo rustig is heb ik weinig te vertellen dus tot de volgende rondom,

Kees Commijs , de Rotterdamse Postduivencoach.

We zijn weer een weekje verder een weekje van voeren en schrappen en de gewone verdere dagelijkse verzorging. Verder is het denken en plannen maken. Een nieuwe duivinnenkast moet er gemaakt worden en het plan is er al , wordt een heel aparte maar hij zit al in mijn hoofd , of hij goed wordt is een ander verhaal maar ik ga er wel voor, blijft voor mij hobby,

En dan het internet , ik zit daar graag op en je krijgt er veel contacten positieve en negatieve maar je maakt ze wel. Dit weekend was de laatste najaarsvlucht en die is slecht afgelopen , veel duiven nog onderweg en de vliegmeters per minuut ver onder de maat. Ongenoegen hierover wordt er genoeg geuit op internet. Ook zijn er dan in de duivensport mensen die zeggen , niet doen , stopt daarmee, enz .

Waarom ? PvdD kan ook op compulive kijken en hun conclusie trekken, ze zijn daar niet achterlijk en juist door de ellende onder het vloerkleed te vegen maken we het heimelijk en wordt men nieuwgierig. Transparantie is altijd het beste voor een eerlijke benadering en samenwerking.

Op het hok gaat alles prima naar wens , duiven ruien goed en maken dagelijks hun rondjes. Daarom verbazen mij de vluchten in deze tijd nog, hier zijn de duiven helemaal kaal en sommige hebben geen staart meer over. Ook voor de najaarsvluchten zullen die deelnemers langer verduisteren en daarna nog langer moeten bijlichten anders redden die duiven het niet. Duivensport makkelijk ? Ik denk het niet.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs de Rotterdamse Postduivencoach.

We zijn weer een weekje verder en ik moet nodig aan de gang met de stamboomkaarten en een overzicht van de nog aanwezige duiven maken , een entlijst voor 1 November en dan ook maar direct de nieuwe hoklijsten.  Het ken allemaal maar gebeurt wezen. Maar momenteel staat alles bij mij op een laag pitje en is de twijfel kappen of doorgaan nog steeds aanwezig.

Vorige week schreef ik dat er die ochtend een duif was binnen gelopen en ik hem direct gemeld had, toen ik geen antwoord kreeg melde ik de duif nogmaals maar kreeg ik geen reactie. Toen zette ik het op facebook en een reacties volgde direct en ook de eigenaar melde zich. De eerste reactie was niet leuk( niet de eigenaar maar vermoedelijk zijn voerleverancier)  maar de eigenaar melde zich netjes en vertelde dat hij op vakantie was en daarom niet de melding had door gekregen. We hebben een goede afspraak gemaakt dus alles komt goed, de duif heet ,,Jelle,, en krijgt dagelijks de kans om naar het noorden af te reizen. Blijf ze/hij ook goed , de voertonnen zijn nog gevuld.

Wel heb ik momenteel op de hokken heel veel last van de binnenvliegende stadduiven en tortelduiven, voor die tortels ben ik niet eens erg bang maar die stadduiven zijn echt strontziek. het ,,geel,, hangt soms uit hun bekken en water en vocht uit de ogen en neus , ik ben er niet blij mee en de Gemeente doet er helemaal niks aan. ( net als aan de ratten) Dus tobben we maar door.

Verder is het stil in de duivensport dus veel weet ik ook niet te schrijven , en over rui  wordt op alle andere duiven sites genoeg losgelaten dus daar pas ik voor, ieder zijn meug zei de boer en het varken rende hard weg

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs de Rotterdamse Postduivencoach.