Postduivencoach

Het was lekker najaarsweer toen ik naar huize Willems reed met mijn Ienepien. De afspraak was gemaakt en het is moeilijk om het tijdstip te bepalen omdat de zonen beide hard werken om de kost bij elkaar te krijgen. Martin (54) mag niet meer wegens allergie bij de duiven, ma  Willems liever ook niet daar ze ook allergisch voor de duiven is, maar spring zonodig toch nog het hok in, dus de verzorging is voor John Willems die binnenkort 50 wordt en als stukadoor het erg druk heeft.

Waarom M.Willems & Zn ? Maarten Willems was in Rotterdam bekend als de stuwende factor in de RMO en het samenspel Groot Rotterdam en ook in zijn vereniging was hij een groot organisator en bindende kracht. Maarten is ons vanwege die rotte ziekte ontvallen en zijn vrouw en zonen laten de M op de lijst staan en dat vind ik gewoon fantastisch, ik vermoed dat John ook even omhoog heeft gekeken toen hun schift duivin de NL 09- 1157587 vanuit Tarbes op hun plank viel en zoiets dacht van ,,zo Pa dat hebben we goed gedaan,,.

Het huis van de familie Willems is tussen wat nieuwere huizen weggestopt maar is gewoon een paradijsje in de stad met erachter 20 m duivenhok op elkaar met onder het achterste hok de bergingen. Op veel hokken ben ik inmiddels geweest maar op dit hok zou ik sport willen beoefenen. Gewoon heerlijke hokken waarop de duiven goed gedijen. John zette toen ik kwam net een bad in het hok en de duiven vlogen erin nog voordat ze water hadden, toen we weg gingen kon ik in het poeder op het water mijn handtekening achterlaten en dit terwijl de duiven volop in de rui waren. Ik denk dat dit genoeg zegt over de conditie die momenteel op die duiven zat.

Op de hokken zitten 8 kweekkoppels , 40 koppels vliegduiven en ongeveer 100 jongen. de vliegduiven krijgen maximaal drie overnachtvluchten per jaar te verwerken.

Het was Tarbes en de duiven waren gelost om 12.15 uur op vrijdag. Het zou een lange zit worden eer hun schift duivin de NL09-1157587 haar thuishaven gelegen op 1024.193 km vanaf Tarbes wist te bereiken maar om 16.03.14 uur was het zover en na een showrondje viel ze op het hok. De duivin maakte 806.300 mpm en dat was goed voor de eerste prijs in de RMO van het samenspel groot Rotterdam. M.Willems & Zn hadden er op Tarbes 20 mee en draaide er op deze monsterachtige vlucht 9 in de prijzen.Gewoon pure klasse. de duivin is er één uit het oude soort van Leen Roks en  in de andere kant zit nog bloed van een duif bij Ab Scheffer vandaan. Het hok is opgebouwd uit duiven van Leen Roks ,Dirk Janssen ,Bolnes en Dirk en John Bakker, Rhoon/Poortugaal.

De duivensport wordt hier bedreven op een natuurlijke wijze. Drie graanmengelingen worden gemengd, af en toe wat biergist en wat knoflook en dat is alles. Goede duiven is bepalend zegt John.

Als er een medische begeleiding nodig is wordt hier een beroep gedaan op de kunde van drs. de Weerd of Jan van Wanroy.

Het spel wat gespeeld wordt is totaal weduwschap al zit er tussen de weduwnaars ook wel eens een koppeltje te broeden. En twee met elkaar parende duivinnen laat John ook gewoon gaan en speelt ze daarop.

Meestal gaan de duiven 1 maal daags uit vanwege de drukke werkzaamheden maar zo mogelijk mogen ze er een keer extra uit. Af en toe worden de duiven voor het begin van de vluchten een eindje weggebracht maar ik moest erbij vermelden, sporadisch.

Dat we hier met een duivenfamilie te maken hebben hoef ik dus niet uit te leggen, iedereen leeft mee met de hobby hoewel kleinzoon Danny het meer in de springpaarden ziet en een goede ruiter is op hoog niveau. Oma is dan ook zeer trots op hem en kan erover blijven vertellen.

Op de vraag wat vind je de grootste verandering van de laatste jaren in duivensport is het snelle antwoord ,,de proffesionering,, het wordt steeds moeilijker voor kleine en werkende melkers om bij de zgn. profs in de duivensport aan te klampen. Het is allemaal veranderd in de duivensport, er moet vriendelijker met elkaar worden omgegaan, nu is het veel strijd en jalouzie. Ooit zat het bij ons tegen en stonden Jan van de IJssel en Klaas van Dorp met een mand jongen op de stoep en zo behoord de duivensport te zijn. We zijn deze mannen nog dankbaar.

Er gaat wat veranderen iets wat ik begrijpelijk maar wel jammer vind, komend jaar gaan de jongen naar  een hok achter het huis van John en dan gaat het sportgebeuren geleidelijk totaal over naar John zijn woning. Kwekers blijven nog een aantal jaren in de hokken bij het ouderlijke huis.

We praten nog wat over voorheen , ik en John liepen nog wat door de hokken en bekeken de duiven, ik liep nog wat door de tuin waar ik nog nooit geweest was en waar alles er perfekt en goed onderhouden uitzag  en toch besloop ook mij het gevoel wat John met een paar woorden verwoordde, ,gevoelsmatig is ons team niet meer compleet,, en ik begreep ( net als bij de gebroeders Wiskie) wat hij bedoelde.

Ma Willems, Martin, John en jullie vrouwen en kinderen veel succes met de plannen voor de toekomst.

Kees Commijs sr

Postduivencoach

Report ,RMO van het samenspel Groot Rotterdam.

Comments are closed.