Postduivencoach

We zijn weer een weekje verder en in wezen een heel rustig weekje was het niet dat de Jonge Twijfelaar begin van de week ontsnapte door de trengels en schietgaten heen en zijn weg naar het Limburgse inzette en buiten verwachting daar woensdagochtend bij zijn oude eigenaar dhr. Schuttelaar binnenliep. Inmiddels is hij met wat hulp opgehaald en zit weer in het hok alleen zijn nu zijn pennen geknipt en zal hij met een duivin een plekje moeten aanvaarden in een broedbak die net boven de vloer geplaats is, ,,eigen schuld , dikke bult,, denk ik dan maar.

Het weer werkt al de hele week niet mee , koud en mist en in de hokken gewoon klammig goed te zien aan de pluimen die gewoon aan de wanden blijven hangen en zelfs de vloerplaten bollen op. Ondanks dit weer vliegen de duiven gewoon op het hun aangeboden bad af en gaan erin tekeer als dwazen. Ook met een week waren er de eerste eieren al wat me verbaasde omdat ik in een opwelling van nijd  Na het horen van de ellende bij mijn mattie) de deuren allemaal gewoon had opengezet zonder vooraf tegaan bijlichten. Dus nu vallen er meer eieren en heb ik  de noodzaak om als ze op het nest zitten de koppels te noteren en in mijn peceke in te voeren, al het werk vooraf is dus nutteloos geweest. Maar verder verloopt alles rustig en naar wens.

Vrijdagavond was het in de vereniging ook gezellig en zitten we daar met een flinke ploeg gezellig over de duivensport te ouwehoeren, over vroeger het heden en de toekomst daar je ook hoort dat er steeds meer liefhebber en verenigingen om je heen wegvallen.  Al met al heb ik er vrijdagavond weer volop van genoten en vermoed ik dat ik met het nemen van de stap terug naar mijn oude vereniging geen verkeerde stap heb gezet, voor mezelf niet en sportief gezien niet.

Het is al laat en veel weet ik momenteel niet te brengen dus welterusten en tot de volgende rondom.

Kees Commijs de Rotterdamse Postduivencoach.

Een week verder en de column van mijn mattie  Willem de Bruijn uit Reeuwijk in de duif heeft de afgelopen week in de duif gestaan zoals wekelijk maar nu met in mijn ziel schrijnend nieuws.  Ik wist dit al maar de afspraak was dat ik even mijn mond en pen bij mezelf zou houden maar nu heeft Willem het geopenbaard en hoor ik dus vanuit verschillende kanten repliek en commentaar.

Hoe triest is het dat er op deze aardbol duivenliefhebbers???? rondhuppelen die andere (professionals) opdracht geven om bij andere duiven te gaan stelen en deze liefhebbers hun hobby dan gaan verzieken ? Te triest voor woorden toch . Als je je zelf voor honderd en meer procent inzet om je hobby te beoefenen en dan niet meer rustig je bed in kan gaan bang dat ze de boel overvallen of je hokken leeghalen. Veel kan ik er nog niet over zeggen omdat er nog onderzoek plaats vind maar dat het professionele insluipers waren is een ding wat zeker is.  Nu er is niks meer te halen de oude duiven zijn allemaal weg en Willem heeft weer wat hoogvliegers zitten als hobby en de bedoeling schijnt dat hij met wat jongen een jonge duivenafrichting gaat spelen, ik hoop met veel succes zodat hij toch nog wat lol aan onze hobby beleeft. Maar nogmaals ik vind het diep en diep triest dat onze duivenhobby deze weg is ingeslagen , een weg waarin je niet eens meer zeker bent van jou leven en die van je gezinsleven. En het NPO onze duivenorganisatie houd zich gewoon op de vlakte, ook triest.

Op eigen hok ook door de nare berichten en al het gezeik rondom mijn rijbewijs aanvraag met het CBR deze week in de broedbakken de schotels gezet en ,,alle ,, schuifdeuren open gezet , ik was er duidelijk helemaal klaar mee. Jonge duiven van September ik zie wel wat ze gaan doen, fondduiven doffers of duivinnen ze bekijken het maar. Waar eieren komen mooi ik ga ze noteren en zal de jongen die komen gaan ringen maar de echte passie is door al de genoemde voorvallen gedaald tot ver onder mijn acceptabele punt. De wereld is veranderd en ik hoop één ding dat Willem en ik niet mee veranderen , wij zijn wie we zijn . Ik ga slapen , trusten tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach

Allereerst iedereen de allerbeste wensen voor de toekomst en vooral veel gezondheid. Maar onze gezondheid is ook afhankelijk van je gemoedstoestand en als die niet best is gaat dat je gezondheid beïnvloeden. Anno 2025 zijn er steeds meer mensen die de gemoedtoestand van anderen beïnvloeden of het nu vrienden , buren of ons ambtenarenkorps is , sommige denken alleen aan zichzelf en kunnen zich niet realiseren hoe ze anderen kwetsen of benadelen. Kijk ik even in mijn persoonlijke vlak , momenteel veel problemen met mijn verlengen van mijn rijbewijs bij het CBR, mijn gezondheidsverklaring naar eer en geweten ingevuld en ja daar staan medicijnen voor diabetes op, ondanks een goede keuring wordt ik nu toch verwezen naar een oogarts  en dat terwijl de STAR ( oogdrukmeting en foto’s door een oogarts) en de keuringarts mijn ogen gewoon oké vonden om een voertuig te besturen. Ik noem het ouderdomsdiscriminatie en mijn ogen zijn nog hetzelfde als 20 jaar terug. Maar het gevolg van het geheel is dat als ik dadelijk geen tuut meer mag rijden de duiven ook niet meer naar de club kunnen en ik gewoon moet stoppen met het enigste wat ik nog heb ,,mijn hobby,, . En geloof me er is geen enkele ambtenaar bij het CBR die daar rekening mee houdt. Ik lees nog een nummerbord zoals dat vroeger bij een examen verplicht was en dan was je geslaagd maar nu proberen ze ouderen op alle mogelijke manieren van de weg te krijgen terwijl juist de andere leeftijden de meeste ongelukken veroorzaken. Maar verder nu met de duivensport.

Vandaag hadden we in onze club de kampioenenhuldiging en nieuwjaarsreceptie. Een goed georganiseerde middag waarin ieder de aandacht kreeg die hij/zij verdiende . Een ploegje deed de uitreikingen , het rad werd gedraaid, en een ploeg verzorgde de hapjes die de hele middag rond gingen en tijd om onderling te babbelen was er in overvloed. Zelf ging ik nog met een grote fles lookolie van Jovita het merk van Ronny van Tilburg uit Zondereigen naar huis en kon me ook nog de aanschaf van een jonge duivenbon veroorloven. Al met al een geweldig en goed georganiseerde middag, proficiat voor de organisatoren en voor de kampioenen.

Vrijdag heb ik in mijn oude club  bij Aad van Ardennen mijn ringen gehaald en nog even zitten babbelen , ik denk dat ik September de juiste stap heb gedaan om terug tegaan naar mijn oude vereniging. In de duivensport is in mijn ogen maar één goede weg en dat is de rechte weg geplaveid met regels en reglementen en die zullen we met ons allen moeten bewandelen en splitsingen neemt deze postduivencoach niet, daar houd hij niet van. Afspraken moet je nakomen en daar mogen ook geen uitzonderingen op gemaakt worden. Vriendjes politiek is en vind ik uit den boze. En machtsmisbruik is een nog grotere tragedie.

Deze week komt de vale die ik heb aangekocht en begin Februari komen nog 8 Fondjongen, en ons lid Ton Pot zegde mij vandaag ook twee jonge duiven toe met het nachtvlieg DNA ( Thanks) Als de Vale er is denk ik dat de schuifdeur in het fondhok open gaat en ik eindelijk kan gaan zien wat dan de doffers en duivinnen zijn. Bij de vitesse midfond en dagfond jongen( waar nog tien duiven zitten van eind september) vind ik het nog aan de vroege kant om zeker te zijn van een goede koppeling, dus daar wacht ik nog een maandje of ik moet gaan beslissen wat gaat paren paart maar en verder zie ik het wel. Een een stuk vijf en twintig jongen heb je al snel.

Al met al rommel ik maar door maar weet één ding heel zeker , de duivensport van vroeger is niet meer en komt nooit meer terug , de duivensport is winstbejag geworden en sommige gaan daarvoor ver hun grenzen te buiten, de duivensport is aan het wegrotten.

Tot de volgende wel en wee.

Kees Commijs Postduivencoach.

We zijn een week verder en de laatste rondom van 2024 b4n ik dus nu mee bezig. In het duivenhok loopt alles naar wens en het is momenteel schoonmaken , voeren en watergeven. Over een enkele week gaan we weer koppelen maar dit kunnen ook nog enkele maanden worden. Koppelen vind ik ken je niet plannen al willen we dit wat graag maar ook moet er het gevoel bij komen voor het juiste moment. Uiteraard is het voor liefhebbers die aan hok races of  hun spul proberen te verkopen op de beurzen een ander verhaal maar een gewoon melkertje als ik kan koppelen van eind November tot Maart. Er zin in hebben en het weer speelt natuurlijk mee en hoe jezelf in je vel zit. Hier zitten wel de vier kweekkoppels op eieren en het koppel wat fout ging heeft zelfs alweer nieuwe eieren dus alles wil wel maar mag nog niet.

Vrijdag wel vier nieuwe rennetjes opgehaald bij Johan , fijne rennen en goede kwaliteit, gelijk vrijdagmiddag ervoor gehangen en vanochtend het gaas wat voor de ramen zat verwijdert en de schuiframen aangepast. Toen in de rennen een bad geplaatst en al snel gaven de duiven aan dat ik de juiste keus gemaakt had, een goede keus wat de prestaties betreft  ? zal de tijd moeten leren.

Ook deze week nog een vaal doffertje aangeschaft al kan deze zijn naam ,,zoon Twijfelaar,, niet gaan bevestigen dat hij vastgehouden zal moeten worden. Dus nog een volgende zet gedaan door 8 jonge fondduiven te gaan halen eind januari bij de Natural, u vraagt zich misschien af waarom allemaal? Dit jaar haalde ik tien doffers en tien duivinnen bij de natural en vijf duiven uit de Jokerlijn van Hummelink, van deze duiven zijn er zestien over waarvan slechts zes doffers en daar ,,zijn,, ook nog twijfels bij. De januari jongen zullen in juni wel op vrijers voeten kunnen gaan en dan kan ik die andere ook goed gaan africhten want hun doelstelling moet immers 2026 worden. Ook hier weer, je kunt wel plannen maar vaak loopt het anders dan verwacht en bij deze  duiven verspeelde ik er op een dag van uitlaten zeven en daarbij kwamen er ook nog drie gewond terug. Pech uiteraard maar ook daar kom je in de duivensport niet onderuit.

De duivensport is een sport van aanpassen naar en op het juiste moment. Daarom was de discussie zo leuk deze week met een toppertje op de fond dat hij aparte hokjes gereed maakt voor een vlucht en daar absoluut niet van af wijkt , zit er in een andere afdeling een duif beter voor , jammer dan, die gaat naar de vlucht die hij gepland heeft en niet anders . En met een eerste en tweede nationaal op zijn palmares zal hij wel gelijk hebben al denk ik daar zelf anders over. Maar men is daar bij ons in de club ook duidelijk over hij is rechts eigenwijs en ik ben links eigenwijs en dit feitelijk op alle vlakken en laten we het alstublieft in 2025 zo houden want we kunnen er met ons allen geweldig om lachen.

Fijne jaarwisseling.

Kees Commijs Postduivencoach.

We zijn weer een weekje verder maar over het weer valt weinig te melden , gewoon pokkenweer en vele zullen dan elke ochtend gelaten naar hun hok lopen maar dit moet gewoon. De duiffies moeten toch eten en drinken en bij velen ook geschrapt worden. Anderen kiezen voor roostervloeren , erwten of bonenstro, hennepvezels of gewoon stro, maïskolven of beukensnippers en vroeger kwam ik ook in sommige hokken turfmolm tegen . Van die turfmolm was ik zelf ook wel voorstander daar dit een goede PH waarde heeft dus niet aanlokkelijk was voor bacteriën en andere parasieten. Dat voorstander moet je wel met een korrel zout nemen daar ik juist voorstander ben van elke dag de hokken schoon krabben en bij vochtig weer wat zilverzand gemengd met wat kalk te strooien En zo heeft iedere duivenmelker zij ding aar daar kom ik dadelijk nog op terug.

Ee koppel eieren is al onder het lijf van een kweekduivin blijven plakken en lag kapot naast de schoten dus zij mag opnieuw gaan leggen, voorspoedig gaat het echt allemaal niet maar ook dat is duivensport voorspoed en tegenslagen. Over anderhalve week kunnen we alweer de ringen halen en is het nieuwe jaar al weer ingeluid maar er komt toch nog een ,,rondom , dus krijgen we dit jaar 53 columns, tja tja.

Bij de fondduiven is het nog steeds zoeken van wat is een doffer en wat een duivin en voorlopig zitten de doffers in ondertal maar ook hiervoor zal ook wel een oplossing komen.

Dan even terug over wat ik schreef dat iedere duivenmelker zo zijn ding heeft, vrijdagavond zaten we weer gezellig met een cluppie liefhebbers bij elkaar in onze vereniging gewoon over ditjes en datjes te praten, hoe kan het dat er liefhebbers waarvan tot soms wel zes tot zeven keer in een seizoen een chipring weigert ? Zelf heb ik duiven zitten van 2016 die wekelijk meegingen en waarvan de chipring dagelijks op training geconstateerd wordt die het nog altijd doen , waarom (meestal zijn er bij dezelfde liefhebbers) problemen en waarom zijn er liefhebbers die jaarlijks hun chipringen vervangen? Ik weet het niet maar opeens kwam er een melker uit de hoek zijn naam zal ik niet noemen maar we hebben vreselijk gelachen. ,,Als ik een duif van vier jaar of ouder weg doe dan blijft de chipring om die duif, dat heeft die duif dan verdiend het is zijn eigendom geworden. Die mening verdient respect maar gelachen hebben we. Zelf vind ik dat we allang een vaste chip in de vaste voetring moeten vervaardigen, dat zou in de toekomst heel veel fraude voorkomen.

Tot de volgende rondom en Prettige kerstdagen.

Kees Commijs Postduivencoach

We zijn weer een weekje verder en de keuringen door de liefhebbers in onze vereniging zijn voor het jaar 2024 voorbij. Het zijn zes oergezellige weken geweest en graag hadden de meeste leden gezien dat het nog wat langer had geduurd. Wintervermaak is heel belangrijk want  je houd je leden bij elkaar en het verwaterd niet. Vroeger hadden we ook klaverjasavonden voor de kerst en voor de Pasen , met het paasklaverjassen kon je vaak heel veel eieren winnen en met de kerst waren het meestal Kerststollen ,Cyclamen , Kerstrozen en kippen ,uiteraard wel geslacht en soms ook nog een konijntje  wat voorheen Flappie heette. Maar vroeger is niet meer en alles in in de loop der jaren veranderd en animo loopt vaak terug.  Waar we vroeger volop ook in de schaftijd en zelfs voor de start op het werk al zaten te klaverjassen zou ik nu toch echt weer helemaal opnieuw de draad moeten oppakken. Maar het waren in ieder geval zes heerlijke vrijdagavonden. Zelf stond ik er met twee jonge doffers en twee jonge duivinnen alle vier late zomerjongen van de Natural waarvan ik de sekse maar moest gokken . Sommige namen de duiven na afloop nog even in de en waren er tevreden over wat bij mij altijd prettig aanvoelt. ook prettig is dat er enkele jongeren liepen rond te dartelen waarvan je dan hoopt dat deze onze hobby in de toekomst gaan voortzetten.

In het duivenhok gaat hier alles naar wens al brengt dit nare vochtige en koude weer je nu niet  de dwang om lang buiten te zijn en is de kachel en tv mijn grootste metgezel. Elke ochtend even snel schrappen blik voer in de bak en water in de potten en dat bij 5 afdelingen en dit herhaald zich rond 16.00 uur alleen dan schrap ik niet. Ee paar keer in de week gaat er dan ook een blik grit in de voerbakken. Idd de duivensport staat op een laag pitje momenteel.

Van de vier kweekkoppels zitten er drie op eieren alleen de geopereerde duivin nog niet maar die doet er normaal ook enkele weken langer over dat ben ik van haar gewend, dus geen paniek komt allemaal goed.

Deze week zijn er weer diverse verkopingen geweest en om mij heen hoorde ik weer diverse die een duifje gekocht hadden  en wens iedereen daar natuurlijk geluk mee om een toekomst met ,,hun,, vlieghok op te bouwen, dat is ook duivensport.

Wat ik wel raar vond van die late zomerjongen was dat de  helemaal door de rui waren ook met hun pennen , terwijl er nog oudere duiven zijn die nog de laatste pen moeten steken. Maak je toch niet zo druk zou mijn mattie nu zeggen en idd ik ga slapen , trusten tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach

We zijn weer een weekje verder en onze hobby gaat gewoon door, allereerst moet ik toegeven dat ik mij niet kon bedwingen en 2 December mijn vier koppels die in een apart koppekhokje zitten (wat anderen kweekhok noemen) bij elkaar heb gezet. Apart koppelhokje vind ik eigenlijk leuker woord dan kweekhok want wat is een goed kweekkoppel? Waar alleen goede duiven uit komen ? Die bestaan niet, bruikbare duiven wel. Misschien moet je het dan het bruikbare duivenhokje noemen maar dat is ook geen goed woord omdat je vliegduiven zijn uiteraard ook bruikbare duiven . Wat kan ik lullig zeiken zeg over een naam. Maar die vier koppels zitten nu samen en de rede was dat ik om mij heen hoorde dat sommige waarmee ik de strijd zal moeten aangaan ze al gekoppeld hadden, en het kaas van mijn brood laten eten wacht ik niet af. Mijn uitgangspunt is altijd , je buurman en je grootste vrienden moet je dadelijk kloppen dan is je zaterdag pas goed. En de rest boert me nooit. Nu dan weet je gelijk hoe ik in de sport staat iedereen mag winnen maar mijn vrienden wil ik voor zitten.

Vrijdag avond was het wederom gezellig in de vereniging. De liefhebber die voor gekeurd had zag een doffer als  winnaar die eigenlijk maar één liefhebber van de 40 ook zo zag, op mijn vraag ,,waarom,, was zijn antwoord die doffer is mooier besneden. Effe moest ik op het puntje van mijn tong bijten om niet een lollig sarcastisch antwoord terug te geven dus heb ik dat ook niet gedaan maar had wel binnen pret zoals ze dat noemen en uiteraard het bleef het gezellig en hobby. Ook weer met andere liefhebbers in gesprek geweest over de vermoedelijke nieuwe gebiedsindelingen en samenspelen. Was leerzaam en je weet nu ook hoe de kijk op de gebieden is , lengte is acceptabel maar de bottelnek zit in de breedte is de algemene opinie.

Zaterdag ochtend was het weer flink druk in de vereniging want Stefan Gobel liet zijn spuit weer flink spuiten en dat ging gewoon ideaal en veel liefhebbers waren met deze gecentraliseerde actie geholpen . Effe naar de club komen met je duiven en  alles is geënt dadelijk in maart misschien nog een keer voor de jonge duiven en dan kan enkele weken daarna je seizoen beginnen en ben je van de ent zorgen af. Dat vooral de doffers even van slag waren omdat ze weer eens in de mand hadden gezeten bleek vanochtend , enkele hadden flinke dikke koppen en bloedsnavels van het vechten en je hoorde de herrie in het hok al toen ik aan kwam lopen, maar vanmiddag was de rust bij de heren terug gekeerd.

Vrijdag is het mijn beurt om met 2 jonge doffers en twee jonge duivinnen naar de club te gaan en dat is moeilijk zat na dit seizoen waarvan er maar enkele over zijn gebleven maar mijn uitgangspunt blijft het is maar hobby en ik kan altijd nog de gewonnen ,,verloting,, zetten .

Tot de volgende ,,wel en wee,,

Kees Commijs Postduivencoach