Postduivencoach

We zijn weer een weekje verder en in wezen hoef ik me niet echt in te spannen om deze column nu te schrijven daar er vooral vandaag nogal wat gebeurd is. Eerder deze week  zijn alle duiven ge-ent met levende entstof tegen paratyfus en geloof me ze hebben er niets van gemerkt en de eetlust was zelfs iets groter, de dag erna . Ik ben dan ook blij dat alles nu in grote lijnen is gebeurd. Hulp werd geboden door enkele leden van de PV De Adelaar en was welkom daar in je eentje dik tachtig duiven aanbieden ook voor de dierenarts tijd in beslag neemt , maar het verliep voorbeeldig. Wel schrok ik deze week toen ik een jong in de hand nam en zag dat zijn tweede pen al over de helft was ingegroeid en hij geneigd was de derde te gaan stoten. Maar feitelijk schrijf ik dit fout want volgens de genetica op internet is de eerste pen na de broek, pen tien , dan pen negen enz de laatste pen die ze stoten is pen één en dus bij een elfpenner één A. Ik stond toen ik dit las er ook van te kijken en net als ik zullen velen dit ondergaan als een onzin verhaal. Maar mijn mattie even geraadpleegd en zijn advies , direct gaan verduisteren en alzo is er geschied. Wel beginnen de jonge duiven nu goed te draaien dus de honderd dagen africhtinggrens zal wel gehaald worden.

Maar ik zal een sprongetje maken naar de dag van vandaag en dus een dag vol met ervaringen. Al een tijd terug was ik benaderd door Philip Huksloot of ik zin had om mee tegaan naar Balechem, België waar jaarlijks in een vereniging een verkoop van aangeboden jonge duiven plaats vind en dan op de terugreis zouden we even de  paradepaardjes op het Kweekstation van de Natural in Zoersel gaan bekijken , het kamertje van de gebr. Janssen en hun zolderhokje.  Nu ik had hier wel oren naar, daar we vorig jaar ook met veel plezier en met vruchtbaar resultaat  naar de Lier in België waren geweest. Even dachten wij dat het niet door kon gaan omdat Philip zijn vrouw in het ziekenhuis werd opgenomen maar Anja zelf drong aan dat we moesten gaan. Gelukkig gaat het met Anja nu ook iets beter.

Om 6 uur spraken we af bij het benzinestation in het Kralingse bos om vandaar te vertrekken met drie bezette auto’s gingen we richting Balechem, beetje regen onderweg maar dat drukte de voorpret niet. Na 105 minuten rijden in Balechem te zijn  aangekomen stonden daar in het lokaal van de uitbater al diverse liefhebbers met hun mandjes met duiven. Van heel jong tot vlieg gereed en ook nog drie oude doffers die er wat erg rullig zeg maar gewoon lullig uitzagen. Maar er zaten gelukkig ook veel mooi en goed opgekomen jonge duiven. En dan is het leukste spelletje duiven bekijken , stamboomkaarten begluren en pingelen. Ook wat praten over de duivensport is er een onderdeel waarvan je kunt genieten als je er gevoel bij hebt , gevoel voor onze hobby , gevoel als liefhebber. Piet de Waal en Pietje die er ook bij waren halen al jaren hier bij dezelfde liefhebber duiven met groot succes en ook nu weer verdwenen er als snel enkele in een doosje, van deze melker, Dries pakte er ook nog twee van hem en toen waren er nog vijf over. Een babbeltje met Jan van de Moortel en je hoeft uiteraard maar tegen een Belg te zeggen dat als hij los is , hij snel naar huis kan om te poepen en dus ging er direct wat van zijn voorgenomen prijs af en met de box was daar de koop beslecht Jan tevreden en ik tevreden. Wel vroeg hij of ik zijn naam in deze column wilde zetten , ook de prestaties eventueel van zijn duiven en dat we in de toekomst contact moesten houden , dus Jan bij deze heb ik gedaan wat ik je beloofd had, zo ben ik en zo kunnen de mensen mij, gewoon een liefhebber. Toen  ging ik nog terug naar twee jonge jongen die daar stonden met twee manden duiven en in de ene mand ook een duif met een stamkaart met de lijnen van mijn mattie. Duiven die hadden ze ook al de dag ervoor in Houten gestaan. Maar ik had al genoeg gezien en gehoord , wel zat er een blauwe duif met zgn. molenaarsbanden of miskleurband zoals dat genoemd word en die trok steeds mijn aandacht een blauwtje in dezelfde mand trok steeds Philip (onze keurmeester in aantocht) zijn interesse, alstublieft jongens pak die twee maar en in de doos ermee, ik was gewoon klaar ermee en wilde naar de volgende tussenstop ,,het super elite kweekstation van de Natural,, in Zoersel. Nu en dan merk je de beperkingen van de mens ondanks dat we navigatiesystemen in de auto’s hebben tom toms ,google maps enz  , we bleven rondjes rijden en verdwaalde keer op keer, ik lachte en zei ,, een duif los gelaten in Barcelona en hij/zij vliegt zo naar haar plankie van 30×80 cm thuis toe. Zijn we stom of niet. Maar we zijn er geland het was alweer een jaar of 6 terug toen we er met onze vereniging waren en het is er echt niet beter op geworden.  Duiven kon je er kopen maar dat heb ik niet gedaan omdat vooraf ik het al onnet vond dat er een verschil van dertig euro op een duif zat als je er een stamkaart bij wilde, dan denk ik je koppels zitten in een systeem en een druk op de computerknop en die kaart rolt eruit, niks geen kosten extra.

Ook zagen de duiven die te koop stonden er in mijn ogen niet optimaal uit en in de kweekhokken ook niet terwijl de duiven die op de vlieghokken uitvlogen wel tierig en levendig waren en glad als alen, op de planken vochten en een lust voor het oog waren. Toen ik een verzorger vroeg hoe dat kwam, een opgetrokken schouder en schuchter ja duiven in de kweekrennen hé, O maar die vliegen niet en doen niks dan mag ik toch verwachten dat juist die er als gouden hanen bij zitten ? Ehh einde gesprek. Later zag ik nog in een kweekren een gespeend jong ten onder gaan, draaiend met zijn kop , weer naar een verzorger en hij zou hem gelijk gaan verwijderen , een half uur later ging ik kijken en lag hij nog in die ren met zijn kop te draaien en dan ben ik er klaar mee , je waarschuwt netjes en dan op een open dag zo nalatig zijn,  voor deze postduivencoach nooit geen dagje Natural meer, klaar uit , en ik ben mijn ergernis kwijt, om het over de prijs van een bakkie koffie , pilsje of een patatje maar niet te hebben, ***restaurant prijzen.

Thuisgekomen snel naar mijn eigen duiven en een kaartje en balpen mee om de kleuren van de nieuwe jongen op te schrijven en hun ringnummers om dan van de week alles even te voeren. Ook een telefoonringetje erom en in het hok zetten, eerst de vliegende jongen even los en toen de nieuwkomers erin , voer in de bak dus ze konden hun best doen en even in hun eigen hoedanigheid aan het hok wennen. Terwijl ik het even op de telefoon d.m.v. een filmpje voor Facebook vastlegde, maar ik miste die met de miskleurbanden, mijn ,,Molenaartje,, .

Toen ik het hok uitstapte en mijn jonge duiven binnenriep , bleef er eentje zitten op de nok van het jonge duivenhok , het ,,Molenaartje,, vloog toen naar het dak van het oude duivenhok en vervolgens ging hij/zij op een vensterbank van een woning in de straat achter het duivenhok zitten. Goede raad is raad die je zelf bedenkt dus liet ik gelijk de weduwduivinnen los, één weduwduivin die door die roofvogel gepakt was een week terug ging niet omhoog en bleef op het hok , en daar kwam mijn ,,Molenaartje,,  viel op het opvanghokje en zo door de deur het weduwduivinnenhok in , mijn dag was gered . Komende dagen wel oppassen want mijn ,,Molenaartje,, is rap en slim.

Tot de volgende rondom en voor mij is duifke lacht , duifke huilt geworden.

Kees Commijs Postduivencoach

We zijn weer een weekje verder en enkele jongen vlogen al een rondje , maar vanochtend ging het hele zooitje de lucht in en gelijk heel hoog in de wolken als een grote puinhoop van links naar rechts en weg was alles  . Soms zag ik er een paar heel hoog over komen dan weer enkele anderen en ze vlogen of ze in paniek waren. Af en toe kwamen er twee of drie keihard aanzetten en vielen dan ergens op de daken en geleidelijk werden het er toch steeds meer en toen ik in de namiddag de buiten zitters binnenriep ? U raad het nooit maar alles was weer thuis tegen mijn verwachting in, zo kan het ook verkeren in de duivensport.

Begin van de week was er een duivin gepakt door de roofvogel maar keerde na drie dagen zwaar gewond aan borst , rug en vleugel terug, het is niet anders en ik zal het ermee moeten doen.

Ook de schuiven voor de lichtplaten om de hokken te hunnen verduisteren zijn erin gemaakt dus dit zou kunnen maar of ik het ga doen daar twijfel ik nog aan. Vroeger en dan praat ik over het begin van de duivensport van mijn carrière deed ik ook al die rare dingen niet en kon ik ook vanaf het begin  meedoen. Duivensport is veranderd en men probeer met alle mogelijkheden de rui te stagneren , maar ik weet dat toen ik in 1968 twee  jonge doffers inkorfde voor Orleans eind augustus deze volledig waren doorgeruid en alweer op drie nieuwe pennen stonden, hoe of waarom vraag me er niet naar, maar het was wel zo en ik was pas het eerste jaar liefhebber. Nooit heb ik mijn bevindingen opgeschreven het komt zoals het kwam en feitelijk is het nog zo , in wezen ben ik een warrige liefhebber die altijd bang is dat hij iets niet ziet of iets onderschat. Een grote medicijnkast bezit bang om niet mis te pakken indien nodig of zelfs indien onnodig. Zeg het maar gewoon, ik ben een onzekere melker.

Maar alles gaat momenteel redelijk naar wens , jonge zitten al met kale borsten en koppen een als ze nu deze week eens gewoon elke dag de lucht in gaan een kladje gaan vormen met hun eigen herkenning geluid dan weet ik zeker dat aan het einde van de maand de opleermand tevoorschijn kan worden gehaald en ik met de volgens mijn mattie  100 dagen africhtingregel mits het weer het toelaat kan beginnen en dat zou mooi zijn want dan kunnen de vliegduiven ook gelijk een paar lapjes krijgen.

Deze week is de bedoeling dat alle duiven oud en jong hun paratyfus enting krijgen en dan is dit voor de oude ook de laatste dit jaar.

De duivenmarkt in Lier België is weer begonnen en daar kunt u de komende weken u geluk beproeven. Zondag is er ook een duivenmarkt in Balechem België , de twee markten zijn leuk met elkaar te combineren en volgens mij kunt u ook een bezoek brengen aan de Natural op deze zondagen maar dit zou u even moeten nakijken omdat ik dat niet zeker weet en u niet voor een gesloten deur komt te staan.

Ik zou zeggen tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach.

We zijn weer een weekje verder en volop bezig met het uitwennen van de jongen en ook hebben deze nu hun paramixo enting gekregen. Deze week krijgen alle duiven jaarlijkse nekdruppel tegen de parasieten en dan volgende wee weer een enting tegen paratyfus gelijk met de oude duiven. Het is allemaal een heel gedoe in de duivensport tegenwoordig maar eerlijk is eerlijk ook in de jaren 80 enten wij tegen paratyfus, druppelde we enige keren per week met neo cortef  en deden we druppelen met Noury haarwater tegen het ongedierte. Er is in wezen niets veranderd en doen we er in wezen net zoveel aan als toen, misschien zelfs minder.

Zit net achter de computer want ik heb tot de laatste rit het WK schaatsen zitten kijken, alle sporten verdienen mijn aandacht maar de sporten met eenlingen die hun prestaties neerzetten het meest. Graag zou ik ook in de duivensport zien dat de lijsten veranderd zouden worden want laten we eerlijk zijn de duif presteert en wij verzorgen ze alleen maar en brengen ze zo goed mogelijk naar de start net als een trainer dat bij de schaatsers doet. Zou toch mooi zijn een lijst als bv.

1 De Witooger                2024-1111111      Trainer: P.Puk       Staaltjesduinen. 1272,212 mpm.

2 Dochter Paalzitter     2024-2222222    Trainer: J. Puist    Bultjeshoorn       1270,312 mpm

3 Boezeroen                   2024-3333333    Trainer:  G.Gerrit   Opsluithuizen     1269,432 mpm

Mijn voorkeur zou zo een lijst krijgen , prachtig om dan te bewonderen.

Momenteel schommel ik of hink ik zoals ze dat noemen nog op twee gedachten, in seizoen 2023 had ik de oude duiven niet verduisterd maar des ondanks een goed jaar gehad. Dat ik niet had verduisterd kwam omdat ik lichtplaten in de hokken had aangebracht en er geen tijdmeer voor had om het aan te passen. Nu wil ik onder die lichtplaten nog wel schuiven maken maar betwijfel echt of het veel meerwaarde heeft, over een paar uur zal ik hier over gaan beslissen en dan zitten die schuifjes er ook zo voor.

Alles gaat hier verder gewoon zijn gangetje en de duiven gaan er elke dag uit dus dit huis in dat ik gewoon van 8.30 tot 12.30 bezig ben met duiven uitlaten en binnenhalen . Tijdens het buiten zitten schrap ik de hokken uit en eerlijk ik doe het nog steeds met plezier.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach

We zijn weer een weekje verder en ik kan u wel zeggen dat het een hectische week was, al zit ons hele leven vol met meevallers en tegenslagen want zo zit een leven nu eenmaal in elkaar.

De grootste tegenslag was dat ik mijn trouwe metgezel ,, Lotte,, heb moeten laten inslapen, sinds enkele weken had ze bij herhaling toevallen en donderdagnacht zelfs vier keer en heeft ze heel de nacht gekreund en gehuild. Vrijdag een afspraak gemaakt met de dierenarts. Lotje was 11 jaar en vier maanden dus respectabele leeftijd voor een Rottweiler. Lotte heeft nu geen pijn meer en met mijn pijn zal ik moeten leven , zo is het leven nu eenmaal . Lotje ( lieverd) rust in vrede.

Deze week gingen ook de jonge duiven voor het eerst naar buiten  op vrijdag , en ze zaten net op de uitloopplank die ik dan vanuit de ren leg met twee tienduimer stenen in de ren op het eind van de plank en ja hoor net op de plank vielen er drie kraaien tussen de jongen en daar ging het hele zooitje de lucht in ik schrok me rot, snel de zeven jaarling doffers los die in de afdeling naast de jongen zitten om zo nog iets van de situatie e redden. Toen ik ff later weer bij het hok kwam lag mijn uitloopplank en de tienduimerklinkers op de grond en alle duiven waren in paniek aan het draaien , wat er is gebeurd zal ik nooit weten maar gelukkig waren bij het sluiten van het hok alle jongen wel weer binnen maar vijf van de zeven jaarlingen durfde niet meer te vallen en beven op het dak na vijf uur aan het vliegen te zijn geweest. Dit zouden ze zaterdag ook de hele dag doen en ook zateragnacht bleven die vijf op het hoge dak vertoeven en weigerde te vallen. Zaterdag ook wel de jongen weer uitgelaten en die waren ook weer alle 29 terug. Zondagochtend eerst het vlieghok oude doffers eruit gedaan en die brachten de rust terug bij die vijf buiten slapende doffers alleen liepen ze wel in dat vlieghok binnen, terug in hun afdeling gezet en ook dat komt allemaal helemaal goed. Vandaag de jongen weer lekker buiten gehad en een stuk of vijf nemen echt het voortouw en spurten et hok uit hoog de lucht in , heerlijk om te zien.

Vandaag ook een Belgische sportgenoot aan de telefoon die een tijdje terug een jonge duif van 2023 had opgevangen en waar ik de afspraak mee had gemaakt dat als hij bij hem bleef vliegen ik hem het eigendomsbewijs zou opsturen en alzo zal het dus gaan geschieden. Is geen verkeerd jong en ik hoop dat hij er veel plezier van heeft , komt uit Willems Schalie waar ik nu de miskleur uit heb gekweekt. Doffer geeft vaak goed bruikbare duiven en is van 2016.

En zo rommelen we maar door in de duivensport, al heb je vaak het gevoel dat je door een smalle duivensportsteeg loopt en van de ene naar de andere muur geslingerd wordt.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach

Een weekje zijn we weer verder en de jonge duiven zitten al volop in de buitenren en vermoedelijk gaat er morgen een en uitloopplank aan en kunnen ze de omgeving gaan verkennen. Verder gaat het in de hokken gewoon zijn gangetje al valt mij op dat de duivinnen ontzetten met elkaar gaan aanleggen en er zelfs eieren gelegd worden. Het warme winterweer zal hier zeker een rol in spelen. Dagelijks gaan alle vliegduiven uit en het binnen lopen blijft een probleem waar ik mij niet aan probeer te ergeren , het zal wel.

Vorige week schreef ik dat veel mensen met een ontevreden gevoel mij benaderde over de Olympiade, anderen zijn er weer positief over zoals uiteraard de voorzitter van de duivenbond, ook de sponsor en mijn mattie was in zijn column vol lof. En zo zie je weer dat vele mensen verschillende meningen hebben en gelukkig mag dit in ons land en moeten we dat respecteren.

Het wordt nu weer tijd voor de vergaderingen in clubs , samenspelen en afdelingen. Ook moeten de vereniging attributen weer gecontroleerd en eventueel vernieuw of aangepast worden. chiplijsten , hoklijsten en entlijsten moeten weer worden aangeleverd en contributies  voldaan want over twee maanden lopen we weer vol ambities naar ons clublokaal voor het eerste Vitesse vluchtje. De eerste klap is immers een daalder waard , al weten veel mensen niet meer wat een daalder was , klap wel want die vallen er steeds vaker in onze fijne moderne maatschappij.

Ik hoop dat ze de puntentellingen nog wat gaan herzien want die grootmeestercompetitie is gewoon waardeloos en de liefhebbers die vaak in de kop zaten met hun duiven viste achter het net en zagen  prutsers die in de staart een hoog prijspercentage behaalde  met het door hun fel begeerde diploma aan de haal gaan , en met het hun bedoel ik de prutsers die er alles aan gedaan hebben om kampioenschappen naar hun hand te smeden. Vroeger was het misschien niet goed maar nu is het echt niet beter en van mij ? Gewoon weer eerste twee geklokte kampioenschap en kampioenschap twee bovenste aangewezen duiven.

Duivensport moet een hobby blijven en ik erger mij rot aan duiven die op bv. facebook te koop worden aangeboden of met eventuele verkoop in het verschiet de hemel worden aangeprezen, ga lekker naar een verkoopsite , het barst van deze sites en liefhebbers die wat zoeken lopen die allemaal na . Nieuw is ook de groepjes liefhebbers die in vereniging via vriendjes (?) de prijzen van hun duiven opjagen en dan onderling hun duiven opkopen en de eventuele prijzen die ze dan binnenslepen onderling verdelen. Dat opschroeven van de verkoopprijs willen ze laten overkomen als een soort waardebepaling van hun duiven zodat een minder begaafde duivenmelker daar intrapt. Duivensport is niet leuk meer maar om eerlijk te zijn , ik ben er gewoon aan verslaafd anders had ik allang mijn manden en klok aan de wilgen gehangen.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach.

We zijn weer een weekje verder en op internet s facebook lees ik dat veel mensen de olympiade voor postduiven in Maastricht prachtig vinden.  Via mijn telefoon komen andere berichten binnen en dat het matig georganiseerd was. Duiven op afstand konden worden bekeken en ze dus beter allemaal foto’s van de duiven op de muur hadden kunnen plakken want die duiven met oog op de foto’s waren wel duidelijk te zien. Catering was matig enz enz. Zelf was ik al toen ik de prijzen van toegang en parkeren hoorde en las afgehaakt en dan ook nog die stomme fouten in het Olympiade boek, laat ik het zo stellen het kwam allemaal een beetje amateuristisch op mij over. En dan nog twee en een half uur autorijden doe ik ook niet meer op mijn leeftijd met het nodige plezier. Neem daarbij het vooraf al beïnvloeden van de punten door vluchten en kampioenschappen te manipuleren en dan ik haak ik al snel af, uiteraard besef ook ik dat de uitgangspunten in de duivensport, als kracht en evenwicht in afdelingen nooit hetzelfde zijn of ooit zullen gaan worden. Mede daardoor zal de nationale duivensport nooit eerlijk kunnen zijn.

Nee zaterdag kwamen hier gezellig de bonnenkopers en liefhebbers die ik een jong beloofd had deze ophalen en was was het heerlijk toeven in mijn tuinduivenhuis, Mischa en Henk Klos hadden een gigantische appeltaart meegenomen en dat was smullen met de pruttelkoffie erbij. De gespeende jonge duiven zaten in het jonge duiven duivenhok en slechts vier hadden een geel kippenringetje om , 2 die ik zelf prachtig vond en 2 die uit een koppel met maar 1 jong kwamen, dus van die eerste twee zat de nestmaat nog gewoon in het keuzemenu. Melkers wisten niet waar de jongen uitkwamen en kregen direct na keuze de stamkaart die al met het eigendom bewijs in een map op tafel lagen. Sportiever en eerlijker kon en kan ik het niet maken. Liefhebbers waren ook zeer tevreden en het gevoel van geluk wat ik dan zelf heb als iedereen weer naar huis is ,weet ik dat alleen mijn mattie dat kan evenaren, zo zijn wij nu nu eenmaal. Al zeg ik hier ook gelijk bij dat ik ook wel mijn grenzen heb.

Doffers zijn weer lekker naar buiten geweest en vlogen als gekken met het prachtige weer vandaag en ik dacht aan de liefhebbers op de olympiade , de prijzen worden immers op je hok gemaakt en dromen maak je onder een grote pint aan de bar. De eerste gespeende jongen zaten al in de zithokjes , geen deksel op de drinkpot en dan met wat water uit de gieter deze spetterend vullen zet de piepers gelijk aan het drinken al was er eentje die het schijnbaar niet helemaal had gesnapt en gewoon in het water was gaan zitten , de dombo.

Nu nog wat kabeltjes van de antennes vernieuwen want ik heb een hekel aan veel te lange kabels tussen antennes en nog een paar latjes veranderen, of ik het houtwerk van de gemaakte rennen nog in de beits ga zetten weet ik niet want als ik ergens een hekel aan heb is het aan schilderen, nooit mijn hobby geweest , deed Ienepien altijd.

En zo rommel ik maar door in de hoop dat ik een mooi seizoen ga beleven, aan de inzet zal het niet liggen.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach,

Weer een weekje verder en laat ik het het weekje van de stappen noemen, alle voerbakken liggen weer in de houtkachel en ik ben weer gewoon terug naar mijn roets , gewoon mijn ding. Ook is het hout gehaald voor de nieuwe ren en voor twee valplankkokers waarin de antennes kan schuiven. Nieuwe voerbakjes zijn inmiddels in elkaar geknutseld en zolang het mij voldoening geeft bevallen ze nu nog prima. Het systeem van mijn mattie werkte hier prima, vaak enkele vroege duiven op het dak maar ,,daar,, piepen ze niet en eer dat ze op de plank waren duurde meestal veel te lang. Dus daar moet nu de meeste aandacht naar uitgaan , het sneller binnenlopen van de duiven. De vijftig dringers zijn er ook al en als het weer mee werkt kan ik deze week alles een beetje in elkaar flansen.

Deze week bij Aad van Ardenne het kampioenenboek van de club en het NPO olympiade boek opgehaald , in het laatste boek stond echt een heel slordige fout maar waar gewerkt wordt vallen spaanders ,toch. In het eerste boek was de grote fout dat ik bij alle kampioenschappen veel te laag stond , uiteraard eigen schuld dus dikke bult en een lange neus mijn richting . Hopelijk volgend seizoen betere resultaten, ik zal mijn beste beentje voor proberen te zetten.

In het vlieghok zijn de duivinnen van de doffers af en mogen die nog een weekje voor het jong zorgen en met die bedoel ik de doffers uiteraard en dat is nu net weer anders dan anderen het doen. Rede , allereerst goed andere columns lezen .  Ik las namelijk als je de duiven weer enkele weken scheid en dan weer koppelt ze de eerste pennen niet snel gaan gooien. En omdat ik in het andere hok nog elf ongepaarde doffers heb zitten kan ik dus elf van de twaalf duivinnen over koppelen en dat levert dan ook weer wat meer jongen op. Of ik het zo ga spelen weet ik nog niet maar de raderen draaien.

Eind deze week gaan de jongen van de eerste ronde eraf , het zal wel weer een feest worden, ze zijn in ieder geval goed opgekomen en ben ik er zeer tevreden over.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach